Consellos e técnicas culinarias

Que trucos podemos empregar para facer do peixe un alimento máis atractivo e apetecible? O saudable hábito para comer peixe pódese gozar a través de múltiples variantes. Quen desexan incluílo como parte relevante da súa dieta dispoñen de trucos e consellos que van converter nun pracer o uso deste alimento apetitoso e nutritivo. Do mesmo xeito, quen xa o consomen poden descubrir aquí outros modos de saborealo.

Cando o problema son as espiñas

Se o que non nos gusta son as espiñas, convén escoller pezas como lombos en lugar de rodajas ou filetes. A perca e o mero, o linguado, o fletán ou o halibut, o emperador, o rape, o atún e o bonito son unha boa elección, dado que non adoitan presentar ningunha espiña.

O seu cheiro ou sabor son demasiado fortes.

O peixe azul posúe un cheiro e sabor moito máis pronunciados que o branco. No entanto, non hai por que descartalos. Dispomos de distintos trucos que poden atenuar ou enmascarar o sabor e o cheiro do peixe azul para o agrado de todos os comensais.

• Convén gardar o peixe limpo e eviscerado nun recipiente hermético na neveira para evitar así que transmita o seu cheiro ao resto de alimentos.
• Convén que cando se vaia a limpar ou cociñar o peixe, a persoa a quen non lle agrada permaneza lonxe dos cheiros da cociña para evitar aversións.
• Pódense usar distintas técnicas e salsas que suavicen o seu sabor e cheiro, ou os encubran levemente. Por exemplo: empregar salsas (bechamel, maionesa, rosa, de iogur, etc. O rebozado e empanado poden mellorar a súa aceptación. Por exemplo: unhas anchoas rebozadas e recheas do piquillo poden ter máis éxito que si se presentan fritas.

A súa consistencia é moi branda

A consistencia branda non é escusa para rexeitar o peixe. Existe unha gran variedade de especies cunha textura máis firme: o emperador, o atún e o bonito, o salmón, o rape, o bacallau, o congro, a perca e o mero son algúns exemplos dispoñibles en calquera pescadería.

Só me gusta si é fresco

Sempre que se respecte a cadea de frío, o peixe conxelado ten as mesmas propiedades nutritivas que o fresco. O que sucede na maioría das ocasións é que descongelamos mal a peza. A principal vantaxe que presenta o conxelado é que pode conservarse meses e utilizarse cando se necesite, de modo non é preciso ir á compra tan a miúdo. Hoxe día, pódese adquirir case calquera tipo de peixe conxelado, como pescada, emperador, rape, bacallau, mero, congro, linguado... polo que os pratos que se poden preparar son innumerables. Ademais, o peixe conxelado que se adquire a granel é máis barato que o fresco e non adoita presentar desperdicios, dado que adoita estar preparado para que poida cociñarse sen ter que limpalo. As diferentes presentacións (filetes, rodas, lombos, troncos, colas, varitas...) e a ausencia de espiñas son factores a ter en conta para quen normalmente rexeitan este alimento.

O peixe non me "enche"

O peixe é un alimento menos fibroso que a carne e a súa digestibilidad vén condicionada polo seu contido graxo (branco, semigraso ou azul), pola súa forma de preparación ou cocción e acompañamentos (salsas e guarnicións). Por tanto, non se pode dicir a priori que o peixe non “chea” ou que non sacia.

O ajoarriero, elaborado con fritada de verduras e patacas fritas, constitúe un prato de alta densidade enerxética e que “enche” tanto ou máis que un filete á prancha acompañado de pementos. A pescada rechea xunto con patacas e maionesa gratinada ao forno é outro claro exemplo, así como o marmitako, un prato típico do País Vasco que se elabora con bonito, verduras, patacas e caldo.

Abúrreme comer sempre o mesmo

téndese a escoller entre 2 ou 3 variedades de peixe e estas cocíñanse sempre igual, o que pode resultar aburrido e provocar rexeitamento. Por iso convén variar o tipo de peixe e as técnicas culinarias, o que dará como resultado unha dieta máis equilibrada e apetecible. A modo de exemplo, a pescada é un peixe con moitas posibilidades culinarias. Pódese saborear rebozada xunto a unha ensalada; ao forno con patacas panadeira; en salsa verde con guisantes e marisco; ao forno sobre un fondo de zanahoria e cebola e gratinada; en pastel ou croquetas xunto con gambas; como principal ingrediente do recheo de pementos, etc.