Sardiña

As sardiñas son peixes peláxicos (aqueles que viven lonxe das costas) que viaxan polas diferentes capas de auga e cuxo contido graxo as identifica como peixes azuis.

Inclúense na orde clupeiformes, suborden clupeidos. Ao seu mesma familia pertence o arenque (Clupea harengus), a anchoa (Engraulis encrasicholus), a alacha, o espadín e o sáibao.

Onde se pesca?

A sardiña distribúese polo Atlántico desde as costas de Senegal até Noruega; no mar Mediterráneo, o mar Cantábrico, a canle dA Mancha e o mar do Norte. É unha especie moi común ao longo de todo o litoral español e da zona occidental africana, e menos abundante nas costas setentrionais. A sardiña é un peixe que forma grandes bancos (distínguense a grandes distancias porque forman unhas manchas características producidas polo seu movemento) e busca sempre augas cálidas de alta salinidade. Pode vivir en profundidades de até 150 metros, aínda que o máis habitual durante o día é que se poida atopar a 25-50 metros e pola noite mesmo entre 15-30 centímetros.

As especies máis coñecidas

Distínguense dúas subespecies de sardiña; a Sardiña pilchardus pilchardus, que se localiza no Atlántico e a Sardiña pilchardus sardiña, que habita no mar Mediterráneo. Ao seu mesma familia pertencen o arenque, a anchoa, a alacha, o espadín e o sáibao.

Arenque (Clupea harengus). Este peixe presente unha cor azulada, ruzo ou negruzco no dorso, que se vai aclarando polos laterais até alcanzar un ton prateado no ventre. Algúns exemplares teñen unhas manchas púrpuras, rosadas ou douradas no opérculo e nos flancos. Pode alcanzar os 40 cm de longo e un peso de até 700 gramos. Localízase no Atlántico Norte; no oeste até Rhode Island (EEUU), e ao leste do océano glacial Ártico, até a Canle dA Mancha. Tamén llo localiza no mar Báltico.

Anchoa (Engraulis encrasicholus). Coñéceselle co nome de boquerón. É un pequeno peixe que mide entre 15 e 20 cm de longo. Presenta unha cor azul averdado no dorso e os costados son prateados. Localízalla no Atlántico, o mar Mediterráneo e o mar Negro, así como no mar Báltico e o mar do Norte. Vive en bancos compactos ao longo das costas e a súa pesca practícase sobre todo no mar Mediterráneo, de agosto a outubro.

Alacha (Sardinella aurita). Coñécella tamén como sardiña de lei ou orejera. Distribúese polo mar Mediterráneo, en especial pola zona meridional, onde é bastante común.

Espadín (Sprattus Sprattus). Este peixe abunda na zona norte de Europa e, ademais de fresco, comercialízase con frecuencia afumado, salgado e en conserva. A súa anatomía é moi similar ao arenque. Localízase no Atlántico, desde as illas de Lofoten, na costa noroccidental de Noruega, até a desembocadura do Loira, Francia. É bastante rara a súa presenza no Golfo de Biscaia e pouco abundante no Mediterráneo.

Sáibao (Alosa Alosa). Coñécese tamén como alosa común, arencón ou trancho. As femias, que teñen maior tamaño que os machos, poden chegar a medir 60 cm e pesar até 3 quilos. Habita no Atlántico, de Cabo Branco a Escandinavia e é pouco abundante no mar Mediterráneo. Atópase en toda a costa española, en especial no Cantábrico, Galicia, Golfo de Cádiz e na zona da desembocadura do Ebro.

Características

• Forma: É de pequeno tamaño e forma alargada. Ten escamas grandes, delgadas e de tamaño desigual. A cabeza é puntiaguda, sen escamas e con mandíbulas igualadas.
• Talla mínima: Nos caladoiros do Cantábrico e noroeste do golfo de Cádiz, no canario e o Mediterráneo a sardiña debe medir 11cm, o boquerón ou anchoa 9 cm, o arenque 20 cm e o sáibao 30cm como mínimo
• Cor: O seu coloración externa é no dorso entre azul e verde, e prateada no ventre e os flancos. En ocasións ten unha serie de pequenas manchas ou motas negras.
• Lonxitude e peso: Miden ao redor dos 25 cm. Os exemplares novos pesan 50-100 gramos e coñéceselles co nome de parrocha. Os adultos pesan uns 200 gramos.
• Alimentación: Aliméntanse de plancto, pequenos peixes, crustáceos e ovos doutras especies.