Liba, eglefino ou merlán

O eglefino pertence á familia dos Gádidos. Este peixe tamén recibe o nome de burro ou anón. O seu aspecto é similar ao do bacallau pero o eglefino posúe un tamaño menor e a súa carne non alcanza a calidade do bacallau.

Onde se pesca?

O eglefino pode atoparse a unha profundidade de 80 a 200 metros nas augas do Atlántico, desde o mar Cantábrico até a costa norte de Noruega. Habita en fondos rochosos e arenoso ou en lugares con grava ou cunchas. Cando miden entre 8 e 11 centímetros, os peixes desprázanse coa corrente cara ao fondo mariño e é entón cando se asintan no fondo. O eglefino madura entre os 2 e 5 anos, cando teñen unha lonxitude de 40 a 60 centímetros. Adoitan vivir preto de 20 anos.

As especies máis coñecidas

O nome de liba emprégase, ademais de para denominar ao eglefino, como nome común doutro peixe, o merlán (Merlangius merlangius). Este peixe é unha especie diferente ao eglefino, aínda que pertence ao seu mesma familia.

Características

• Forma: O eglefino posúe un corpo alargado e voluminoso. A súa cabeza é pequena.
• Talla mínima: 30 cm.
• Cor: Presenta unha mancha negra baixo a primeira aleta dorsal. O seu dorso é verde ou púrpura escuro, os seus laterais grises e o ventre branco.
• Lonxitude e peso: O eglefino pode alcanzar os 110 centímetros de lonxitude, pero o máis frecuente é que rolde os 50 ou 75 cm. O seu peso habitual é duns 300-500 gramos.
• Alimentación: A súa alimentación baséase en pequenos crustáceos e peces.