Troita

Co nome de troita identifícanse diferentes especies e subespecies do xénero Salmo, o mesmo que o salmón. Hai especies tanto de auga doce como de auga de salgada, como é o caso do reo ou troita de mar.

Onde se pesca?

No noso país, a maior parte da troita que se consome procede de piscifactorías e, en menor proporción, da pesca deportiva en ríos trucheros. A troita de mar ou reo captúrase en augas do Cantábrico e nos ríos onde realiza a desova. Do mesmo xeito que o salmón, a troita desenvolve gran parte da súa vida no mar e regresa aos ríos para a reprodución. Vive en augas costeiras desde os 6 meses até os 5 anos e remonta os ríos para desovar e fertilizar os ovos. Alí permanece de 1 a 5 anos.

As especies máis coñecidas

A variedade de especies de troitas é moi ampla, aínda que todas están incluídas no xénero Salmo.

Algunhas das especies máis destacables son:

Troita común ou troita de río (Salmo trutta fario). É unha variedade de corpo esvelto, duns 30-40 centímetros de lonxitude, que pode alcanzar os 60-80 centímetros e un peso duns 10 a 15 quilos. Presenta unha tonalidade externa variable e gran número de manchas negras, vermellas e alaranxadas. Distribúese en augas limpas, oxigenadas e frías dos ríos de alta montaña do hemisferio setentrional.

Troita arco iris (Salmo Gairdneri, similar á troita común). É a especie que máis se cultiva nas piscifactorías. O seu aspecto externo presenta unha coloración verde azulada e escura no dorso, cos lados máis claros e o ventre tirando a branco. Tanto o ventre como o dorso presentan manchas de pequeno tamaño e cor negra. Os seus flancos posúen unha banda ancha e de cor alaranxada ou arroxada. Polo xeral non supera os 40 centímetros de lonxitude. É orixinaria de América do Norte, pero, como consecuencia das repoboacións, tamén é moi común en Europa e no sur de América.

Troita de lago (Salmo trutta lacustris). É unha especie que pode chegar a alcanzar o metro e medio de lonxitude. Localízalla en lagos, sobre todo da zona prealpina e nos Alpes a gran altitude. Tamén lla atopa en Escandinavia, Escocia, Gales e Irlanda.

Troita mariña ou reo (Salmo trutta trutta). Aseméllase moito ao salmón. É bastante común no Atlántico, desde España até a canle dA Mancha e o mar Báltico. Pode alcanzar o metro e medio de lonxitude e un peso de 20 quilos.

Troita de garganta cortada ou cutthoat (Salmo clarki). Esta especie é orixinaria do oeste dos Estados Unidos, pero tamén se localiza en Europa. Presenta unha mancha alargada ao longo da garganta.

Golden trout (Salmo aguabonita). Esta especie é orixinaria do oeste dos Estados Unidos, aínda que tamén é posible pescala en Europa. O seu corpo posúe un brillo dourado.

Características

• Forma: É un peixe de corpo alargado, prateado e liso e con motas de distintas cores.
• Talla mínima: A troita de mar ou reo en 25 cm en caladoiros do Cantábrico, noroeste do país e do golfo de Cádiz.
• Cor: A coloración externa varía en función da especie, a luz, a idade, e mesmo do seu estado de ánimo. A carne, pode ser branca ou rosada, segundo a alimentación. Dese modo distínguese entre troitas brancas e asalmoadas.
• Lonxitude e peso: En función da especie varían ambos os parámetros. A troita común mide 30-40 cm, aínda que pode alcanzar os 80 cm e un peso duns 15 quilos. O peso máis frecuente é de entre 250 g (de ración), aos 6 quilos dos exemplares de gran tamaño.
• Alimentación: Aliméntase de case calquera clase de animal como peixes pequenos, crustáceos e larvas de insectos. En catividade o seu alimento consiste en conglomerados de fariña de peixe, pigmentos naturais que dan un ton rosado á súa carne (carotenos), así como vitaminas e minerais.