Dourada ou zapatilla

A dourada, coñecida nalgunhas comunidades autónomas co nome de zapata morisca ou zapatilla, pertence a mesma familia que o besugo, os Espáridos, orde Perciformes. Os peixes pertencentes a esta familia caracterízanse por ter un corpo comprimido.

Onde se pesca?

A dourada é un peixe mariño propio de augas pouco profundas, do Atlántico oriental, desde as Illas Británicas até as costas de Sudáfrica e do mar Mediterráneo. É un peixe de costa que vive normalmente nos fondos de litorais arenoso e con algas, en lagoas de augas salobres e tamén en zonas rochosas. No inverno vive en maior profundidade, ao redor dos 30 metros. Os exemplares máis adultos poden chegar a alcanzar profundidades maiores. No verán é normal atoparllo preto da superficie, en portos. É un peixe temeroso que se atopa só ou en pequenos grupos.

A pesca da dourada é moi estacional e limítase aos meses de outono. Por iso, e dado o elevado prezo que alcanzan os exemplares de dourada salvaxe, a produción en piscifactoría é moi elevada. O seu cultivo vén facendo desde o tempo dos romanos e na actualidade existen viveiros na maioría dos países mediterráneos e nalgunhas costas do Atlántico. Desta maneira pódese dispor dela durante todo o ano a un prezo alcanzable.

O peixe chega fresquísimo ao destino, case vivo, sen sufrir o esgotamento a consecuencia da pesca. No entanto, a carne da dourada de cultivo é máis branda e menos saborosa que a capturada no mar.

As especies máis coñecidas

Dúas son as especies de douradas de maior relevancia comercial; a dourada europea (Sparus auratus) e a dourada xaponesa (Chrysophyrus major). O cultivo desta última está moi estendido e desenvolvido.

Nalgúns mercados véndese co nome de dourada a salpa ou salema (Sarpa sarpa), un peixe que pertence a outra familia, aínda que cun aspecto físico moi parecido ao da dourada. O corpo da salema está asucado de bandas lonxitudinais amarelas, característica que non ten a dourada, e o seu prezo adoita ser menor, o que tamén nos pode axudar a identificala.

Características

• Forma: É un peixe de corpo ovalado, alto, comprimido, con cabeza grande, beizos anchos e ollos pequenos comparados con especies da mesma familia.
• Talla mínima: 20 cm.
• Cor: Pel gris azulada escura no dorso, con reflexos grises e prateados nos laterais e no ventre. Posúe grandes escamas. Distínguese doutros peixes pola súa característica banda dourada vertical que ten entre os seus ollos, que lle dá o nome e faia inconfundible. A súa carne é branca e firme.
• Lonxitude e peso: A dourada adóitase vender por pezas enteiras. O peso das douradas salvaxes oscila entre os 800 gramos, nos exemplares máis pequenos e os 3-4 quilos nos máis grandes. A dourada de piscifactoría adoita pesar entre 180-300 gramos (de ración) e 1 quilo. Algúns exemplares de dourada salvaxe alcanzan os 70 cm, aínda que os exemplares de piscifactoría adoitan ter uns 40-50 cm de lonxitude.
• Alimentación: A dourada é basicamente carnívora. Devora cos seus dentes afiados vermes, mariscos (principalmente moluscos bivalvos) e peixes pequenos. En ocasións tamén se alimenta de algas.