Pescada

A pescada pertence á familia dos Merlúcidos. Existe un gran número de especies, pero a pescada europea común é a que posúe a carne máis exquisita. De feito, sempre foi un dos peixes preferidos polos consumidores.

Onde se pesca?

As pescadas viven a ambos os dous lados do Atlántico, no Mediterráneo e no Pacífico, fronte ás costas de Estados Unidos, México, Chile e Nova Zelandia. Habitan en fondos lamentos, a profundidades de 150 a 600/1000 metros, aínda que o máis común é que se atopen a unha profundidade de entre 150 e 340 metros. Aliméntase e vive especialmente no fondo, aínda que durante a noite pode subir á superficie a cazar. No verán, estes peixes achéganse á costa, mentres que durante o inverno afástanse do litoral cara a augas máis frías e profundas. Na súa captura empréganse artes de arrastre, trasmallo, palangre de fondo e liñas de man. As capturas en España realízanse nos bancos do océano Atlántico e no mar Mediterráneo.

As especies máis coñecidas

Pescada europea común (Merluccius Merluccius). É esvelta, alcanza 1,2 metros de longo, ten o fuciño longo e puntiagudo e a súa carne é exquisita.

Pescada prateada ou de Boston (Merluccius bilinearis). É unha variedade de gran importancia económica e dun tamaño inferior ao resto. A súa carne é moi apreciada e máis ou menos compacta en función da estación do ano e da profundidade á que se atope. Vive entre cabo Cod, Massachusetts (EEUU) e cabo Sabre, Nova Escocia (Canadá). Comercialízase fresca e conxelada.

Pescada do Pacífico (Merluccius productus). Unha das especies do Pacífico. Péscase tanto na súa forma larvaria como na súa forma adulta, nas costas de Baixa California (México) e de California (EEUU).

Pescada (Merluccius gayi). Constitúe outra especie de gran importancia económica. Captúrase en Chile, onde se coñece como "pescada".

Pescada de Nova Zelandia ou austral (Merluccius australis). É unha pescada de cor gris aceirudo que se captura en augas do Sur de África e Nova Zelandia. Comercialízase fresca e sen cabeza.

Pescada dO Cabo (Merluccius capensis e Merluccius paradoxus). Engloba dúas especies semellantes que habitan en augas do Sur de África e Namibia. Presentan unha cor prateada con tons marróns no lombo e claros no ventre. Comercialízanse enteiras ou en lombos, frescas e conxeladas.

Pescada Arxentina (Merluccius hubbsi). É unha especie de cor prateada con tons dourados no lombo. Comercialízase conxelada.

Pescada negra (Merluccius senegalensis e Merluccius polli). Engloba a dúas especies similares que posúen unha cor negra no lombo e os laterais. Son de pequeno tamaño e captúranse nas costas de África. Comercialízanse no sur de España e o seu prezo é relativamente baixo debido a que a súa calidade é inferior á doutras especies.

Existen outras especies denominadas pescadas que non pertencen ao mesmo xénero nin á mesma familia, pero cuxa importancia comercial é notable no mercado dos produtos conxelados. Entre outras destacan a pescada de cola longa (Macruronus novaezelandiae), a pescada azul (Antimora rostrata) e a pescada chilena (Genypterus blacodes).

Características

• Forma: É un peixe mariño de corpo longo, delgado e escamas pequenas. Ten a cabeza ancha e presenta no seu parte superior unha crista en forma de V moi característica. A boca é grande, con fortes dentes. Ademais, ten dúas aletas dorsais, a primeira curta e triangular, e a segunda de forma ensanchada e alargada até a cola.
• Talla mínima: 20 cm.
• Cor: Ten o dorso de cor gris, cun toque pardo ou azulado. Os laterais presentan unha cor prateada claro que se volve branco no ventre.
• Lonxitude e peso: Pode medir 1,8 m e pesar 11 quilos. As pescadas máis pequenas teñen unha talla media de 20-30 cm. Segundo o seu tamaño e o seu peso, a pescada recibe diferentes nomes, aínda que o peso que os determina varía en función das zonas. Deste xeito, só os exemplares adultos cuxo peso supera os 2 quilos denomínanse pescada. Os mozos de menos de 2 quilos chámanse pixotas, mentres que os máis pequenos, de 250 a 300 g, reciben o nome de pijota, pitillo ou cariota, e si o seu tamaño é inferior á talla mínima, a súa pesca é ilegal.
• Alimentación: os exemplares adultos aliméntanse principalmente de peixes pequenos sobre todo peláxicos (luras etc,) e os pequenos de quisquillas e crustáceos.