Anguía e angula

A anguía é o peixe con máis graxa. Trátase dun peixe azul, cun contido de graxa de 15 gramos por cada 100 gramos de porción comestible. A diferenza dos peixes azuis, a graxa da anguía contén unha escasa porcentaxe de ácidos graxos omega-3. No entanto, neste peixe abundan os ácidos graxos insaturados (monoinsaturados e poliinsaturados) sobre os saturados, polo que o seu consumo tamén está indicado en caso de trastornos cardíacos. De todos os xeitos, hai que ter en conta o seu elevado contido graxo, o que supón un elevado achegue calórico, maior si cocíñase con moito aceite ou outros condimentos graxos. A pesar de que o contido en proteínas non é moi elevado, estas son de alto valor biolóxico.

A anguía tamén posúe diferentes vitaminas e minerais. Entre as vitaminas, destacan algunhas do grupo B como a B1, B2, B6 e B12. As anguías son un dos peixes máis ricos en vitamina B1, aínda que si se compara este contido co presente en alimentos ricos nesta vitamina como as carnes, os legumes ou os cereais integrais, obsérvase que a cantidade da vitamina presente na anguía non é sobresaliente. A anguía é o peixe máis rico en vitamina B2. O contido de devandita vitamina é similar ao presente en alimentos considerados fonte de vitamina B2 como os ovos, o fígado ou os lácteos. En xeral, estas vitaminas permiten o aproveitamento dos nutrientes enerxéticos (hidratos de carbono, graxas e proteínas). Interveñen en numerosos procesos de gran importancia como a formación de glóbulos vermellos, a síntese de material xenético, a produción de hormonas sexuais, etc.

Pola súa condición de peixe graxo, a anguía posúe tamén vitaminas liposolubles como as vitaminas A, D e E, que se acumulan no seu fígado e músculos. Entre elas, destaca a presenza de vitaminas A e E. De feito, a anguía é o peixe máis rico en devanditas vitaminas. A vitamina A contribúe ao mantemento, crecemento e reparación das mucosas, pel e outros tecidos do corpo. Favorece a resistencia fronte ás infeccións e é necesaria para o desenvolvemento do sistema nervioso e para a visión nocturna. Tamén intervén no crecemento óseo e participa na produción de encimas no fígado e de hormonas sexuais e suprarrenais. A vitamina E posúe unha importante acción antioxidante. En relación coa vitamina D, esta atópase en cantidades pouco significativas si tense en conta o contido detectado noutros peixes.
En canto aos minerais, a anguía conta entre outros con: fósforo, iodo, zinc e sodio.

Ningún deles está presente en cantidades notables, a excepción do zinc -a anguía é o peixe máis rico en devandito mineral-. O zinc participa no metabolismo dos macronutrientes (hidratos de carbono, proteínas e graxas), no desenvolvemento dos órganos sexuais e no funcionamento do gusto e o olfacto. Ademais, contribúe ao bo funcionamento do sistema de defensas e posúe acción antioxidante, é dicir, constitúe un factor protector fronte a certas enfermidades dexenerativas, enfermidades cardiovasculares e cancro.

O fósforo está presente en ósos e dentes, incide no sistema nervioso e na actividade muscular e participa en procesos de obtención de enerxía. O iodo contén importantes funcións no organismo e é indispensable para o bo funcionamento da glándula tiroides que regula numerosas funcións metabólicas, así como o crecemento do feto e o desenvolvemento do seu cerebro.

Cabe destacar o elevado contido de sodio que presenta (89 miligramos por 100 gramos), pero na comparación con outros alimentos ricos neste mineral como os queixos (500 -1000 miligramos por 100 gramos) ou as propias conservas de peixe (500-800 miligramos por 100 gramos), constátase que a cantidade de sodio presente na anguía non é relevante.

O inconveniente da anguía é o seu contido en purinas, que no organismo transfórmanse en ácido úrico, polo que non se aconsella o seu consumo en caso de hiperuricemia ou pinga.
Respecto ao valor nutritivo das angulas, apuntar que a única diferenza entre os alevíns e a especie adulta atópase, como é lóxico, na porción comestible; a parte non comestible da anguía é dun 25%. En cambio, a angula cómese na súa totalidade.

mcg = microgramos