Galo

O galo é un peixe branco de moi baixo contido graxo -100 gramos de porción comestible conteñen menos de 2 gramos de graxa-, polo que si se cociña sen na maneira axeitada resulta idóneo en dietas hipocalóricas.

Hai que ter en conta que moitas veces este peixe frítese ou se empana, polo que o contido calórico será maior que si se cociña á prancha ou ao forno.

A pesar de que as proteínas que achega son de elevado valor biolóxico, o seu contido neste nutriente é inferior ao da maioría de peixes. Contén diferentes vitaminas e minerais. En relación coas vitaminas, na composición do galo destaca a presenza da B3, B6, B9 e B12. O contido de B6 no galo é similar á da maior parte dos peixes. Esta vitamina intervén na formación de anticorpos e hemoglobina, na síntese de material xenético, na formación da vitamina B3 e no correcto funcionamento das neuronas. A cantidade de vitamina B9 no galo é similar ao contido medio que posúe o resto de peixes. As principais funcións desta vitamina son a produción e maduración dos glóbulos vermellos e brancos, e a síntese de material xenético. En xeral, todas elas constitúen importantes funcións e permiten o aproveitamento dos nutrientes enerxéticos, é dicir, de hidratos de carbono, graxas e proteínas.

En canto á presenza de minerais no galo, cabe destacar o contido de fósforo, potasio e selenio. En menor proporción pódense atopar o magnesio e o iodo.

O fósforo, mineral presente en ósos e dentes, do mesmo xeito que o potasio, colabora no balance de auga dentro e fóra das células e na actividade nerviosa e muscular, pero ademais participa na utilización da enerxía. O potasio é un mineral necesario para o funcionamento do sistema nervioso e da actividade muscular e intervén no equilibrio de auga dentro e fóra da célula.  O selenio é un antioxidante que tamén participa no metabolismo das graxas e no sistema inmunolóxico. 

O magnesio relaciónase co funcionamento do intestino, os nervios e os músculos. Tamén mellora a inmunidade e posúe un suave efecto laxante. O iodo é un mineral con importantes funcións e é indispensable para o bo funcionamento da glándula tiroides que regula o metabolismo, así como o crecemento do feto e o desenvolvemento do seu cerebro.

Da análise química do galo non podemos esquecer a presenza doutro mineral, o sodio. En relación co resto de peixes frescos, o galo posúe un contido en sodio elevado (150 miligramos por 100 gramos de ración). Con todo, si compárase con outros alimentos ricos neste mineral como os queixos (de 500 a 1000 miligramos por 100 gramos de ración) ou as propias conservas de peixe (de 500 a 800), obsérvase que a cantidade de sodio presente no galo non é relevante.

mcg = microgramos