Espainia da arrain eta marisko gehien kontsumitzen duen herrialdeetako bat, baina haurtzaroan eta nerabezaroan elikadura-ohitura sendoenak ezartzen diren etapetan, arraina kontsumitzeko maiztasunak, egunek eta moduek laguntza behar dute. Gainera, alde handiak daude eskualdeen artean, eta ez du zerikusirik penintsulako iparraldean eta ipar-mendebaldean kontsumitzen den aldi-kopuruak barnealdeko, kostaldeko eta uharteetako beste eskualde batzuekin.

Arraina eta itsaskiak, produktu deribatuekin batera, nutrizio-profil interesgarria dute: kalitatezko proteinetan aberatsak, omega 3 eta omega 6 gantz-azido ugari, mineral-iturri (fosforoa, potasioa, sodioa, kaltzioa, magnesioa, burdina, iodoa) eta hainbat bitamina (B1, B2, B3, B12, A, D). Horregatik, eta nutrizioa eta osasun-zientziak aztertzen dituzten profesional askoren adostasunaren arabera, arrainen kontsumoa txandakatu egin behar da animalia-jatorriko (haragiak, arrautzak eta esnekiak) edo landare-jatorriko (lekaleak, zerealak eta fruitu lehorrak) beste proteina-iturri batzuekin. Arrainen eta itsaskien nutrizio-ezaugarriak direla eta, adituek gomendatzen dute 125-150 g (pisu garbia) hartzea eta astean hirutan, gutxienez, jatea.